Αρθρογράφος : Αθανάσιος Νταβέλος, Ειδικός Ιατρός Εργασίας
Σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς κάθε χώρας περί υγείας και ασφάλειας στην εργασία, ο εκάστοτε εργοδότης είναι υπεύθυνος να διασφαλίζει ένα ασφαλές περιβάλλον εργασίας για τον εργαζόμενο.
Για το λόγο αυτό είναι υποχρεωμένος να προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες (εκτίμηση επικινδυνότητας, μετρήσεις παραγόντων κινδύνου, επιδημιολογική παρακολούθηση ατυχημάτων και ασθενειών κλπ) με στόχο τον εντοπισμό των επικίνδυνων καταστάσεων στην εργασία και τη σταδιακή βελτίωση τους. Τι συμβαίνει όμως αν ο εργαζόμενος δεν ασκεί κάποιο συμβατικό επάγγελμα αλλά είναι …ποδοσφαιριστής ;
Με βάση τα επίσημα στοιχεία (από British Health and Safety Commission) στο Ηνωμένο Βασίλειο καταγράφονται για τα κοινά επαγγέλματα κατά μέσο όρο 0,36 τραυματισμοί ανά 100.000 ώρες εργασίας. Το ποσοστό αυτό ποικίλει στους διαφόρους κλάδους και κυμαίνεται μεταξύ 0,03 για τους εργαζόμενους του χρηματοοικονομικού τομέα και 1,3 ανά 100.000 εργατοώρες για τους εργάτες του κατασκευαστικού κλάδου και τους μεταλλωρύχους.
Σε μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες των τραυματισμών στο βρετανικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο τα αντίστοιχα ποσοστά για τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές ανέρχονται σε περίπου 710 τραυματισμούς ανά 100.000 ώρες προπόνησης και αγώνων, πολλές τάξεις μεγέθους δηλαδή μεγαλύτερα ακόμα και από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα.
Σε μελέτες που ασχολούνται με την ανάλυση των τραυματισμών είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι τα ατυχήματα επαφής (από φάουλ, τάκλιν αντιπάλου, σπρώξιμο ή άλλο χτύπημα) δεν είναι η πλειοψηφία. Το 41% των τραυματισμών αναφέρονται ως τραυματισμοί λόγω επαφής και μάλιστα στο 86% από αυτούς η ενέργεια του αντιπάλου χρεώθηκε ως φάουλ, ενώ το 59% των τραυματισμών δεν έχουν επαφή παίχτη με αντίπαλο. Επίσης σημαντικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι 22% των τραυματισμών αφορά υποτροπές πρόσφατου τραυματισμού, προφανώς μη πλήρως αποθεραπευθέντος. Ο μέσος όρος χαμένων ημερών εργασίας ανά τραυματισμό ανέρχεται σε 14,6 (χωρίς να υπολογίζεται η ημέρα τραυματισμού)
Με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες του Οργανισμού για την Υγεία και Ασφάλεια του Ηνωμένου Βασιλείου (Health and Safety Executive-HSE) έχουν καθοριστεί 4 επίπεδα που αφορούν την επικινδυνότητα κάθε εργασίας : αμελητέος (negligible), αποδεκτός (acceptable), ανεκτός (tolerable) και μη αποδεκτός (unacceptable) κίνδυνος. Βασικές συνιστώσες για το χαρακτηρισμό αυτό είναι η πιθανότητα να συμβεί κάποιο γεγονός (στην προκειμένη περίπτωση ο τραυματισμός), η σοβαρότητα υπολογιζόμενη ως ημέρες απουσίας από την εργασία και το οικονομικό κόστος που επιφέρει το γεγονός αυτό. Το ποδόσφαιρο αποτελεί ένα επάγγελμα «μη αποδεκτού κινδύνου» και όπως φαίνεται από τον ακόλουθο πίνακα απέχει πάρα πολύ ακόμα και από τα πιο βαριά και ανθυγιεινά λοιπά επαγγέλματα.
